Convite ipernity

Manuel Meixide convida-@ a unirse ao ipernity

Manuel Meixide convida-@ a unirse a ipernity. Desexo convidarvos ao ipernity para poder descobrir os meus álbums de fotos e o meu blogue. Vamos compartir fotos, vídeos, música e conversar online. Non teñas medo, é gratuito! (http://www.ipernity.com/invite/view/126723/Nt1wFwa…) Sobre o Ipernity: O ipernity é  das melhores aplicacións online para compartir álbums de multimédia e o seu blogue de xeito revolucionário. Aceite este convite e preparese para compartir o que quiser com quen quiser: as suas amizades, a sua família ou toda a xente...

Firmas a prol da CONVIVENCIA LINGÜÍSTICA e a IGUALDADE de DEREITOS para o GALEGO

As persoas que promovemos esta chamada queremos manifestar, perante as institucións de autogoberno e como aclaración perante a sociedade galega, o seguinte:

1.- O pobo galego ten dereito a que a súa lingua propia (orixinaria) sexa oficial a todos os efectos no seu ámbito territorial. Os usuarios do galego deben desfrutar no seu territorio do mesmo status legal que o castelán ten no seu.

2.- A situación do galego está moi lonxe de ser así. Non desfrutamos de dereitos lingüísticos plenos para desenvolver a nosa vida diaria con normalidade na nosa lingua na nosa terra. Son os falantes do galego os que resultan discriminados. É o galego o que corre perigo como idioma e os galego falantes os que non son debidamente respectados. Vivimos unha grande inxustiza que é a negación da igualdade e da verdadeira convivencia.

3.- Por iso, resulta realmente preocupante que, desde Madrid, con apoio de importantes medios de comunicación, haxa quen pretenda convencer á opinión pública de que o castelán corre perigo de desaparición e que os seus falantes son discriminados no noso país. Esta inversión da realidade ten como obxectivo que os falantes do galego non teñan dereitos lingüísticos e que os únicos deberes para as Administracións públicas se vinculen ao castelán.

4.- O verdadeiro problema non está na cooficialidade de idiomas como o galego, senón na actitude de quen nega a existencia de pobos e linguas diferentes no Estado español. Esta actitude si é a negación da convivencia e da igualdade. O proceso de normalización de usos do galego foi lento e, até hoxe, insuficiente para garantir o dereito a vivir nesta lingua. O que compre é respectar a legalidade vixente (Estatuto e Lei de Normalización Lingüística) e avanzar con cambios legais na dirección da igualdade e da convivencia. Xustamente a dirección contraria á proposta polos que pretenden a imposición do castelán como único idioma con dereitos e deberes para os cidadáns en todo o territorio do Estado.

5.-. Correspóndelle ao pobo galego, a través das súas institucións representantivas, definir a política lingüística acorde co criterio de cooficialidade e de lingua propia que mesmo o actual Estatuto recoñece para o noso idioma. Esperamos o compromiso das institucións de autogoberno na defensa da igualdade plena de dereitos para o galego e na aplicación de medidas a favor da normalización dos seus usos. Neste labor contarán sempre co noso apoio.

6.- Alertamos á sociedade galega para non se deixar confundir e instámola a cavilar sobre a verdadeira situación do galego no propio país.
Defendemos un dereito humano elemental que nos define, ademais, como pobo diferenciado. Debemos ser firmes rexeitando todo posicionamento que persiga recortar dereitos ou retroceder no cativo camiño andado tanto nas administracións públicas, como na vida social.

Podes firmar  en:

Convivencia e igualdade

Dous novos grupos en Last.fm : Música galega e Lusofonía

Last.fm é unha rede social, unha radio vía Internet e ademais un sistema de recomendación de música que constrúe perfís e estatísticas sobre gustos musicais, baseándose nos datos enviados polos usuarios rexistrados. Na radio pódese seleccionar as cancións segundo as preferencias persoais (de acordo a un algoritmo e ás estatísticas) ou doutros usuarios. O servizo é de código aberto. Fusionouse co seu proxecto irmán Audioscrobbler en agosto de 2005. (Fonte: wikipedia)

En Last.fm hai unha enorme cantidade de música para escoitar, e unha boa parte está dispoñible para baixala legalmente, con permiso dos autores.

Recentemente fixen dous grupos novos en Last.fm, que son o de Música galega e o da Lusofonía. Estades convidados a formar parte deses grupos, poñer a música que gostedes e disfrutar da que xa está posta. Espero que sexa do voso gusto!!!

Astérix voltará a falar en galego o vindeiro outono!

 

A MESA - A directora da empresa, Trinidad Marull, confirmoulle a noticia a Fran Rei, coordenador de Mocidade pola Normalización Lingüística. As Mocidades da Mesa ven na noticia “o éxito notorio da campaña de presión desenvolvida” e lamentan a “manifesta pasividade” da Xunta. “A Secretaría Xeral de Política Lingüística, dependente directamente do presidente da Xunta, nin tan sequera levantou o teléfono para negociar coa editora”.

 

A Mocidade pola Normalización Lingüística, sección xuvenil da Mesa, vén de confirmar con Salvat Bruño, editora responsábel da publicación das aventuras de Astérix e Obélix para o Estado español, que os máis coñecidos guerreiros galos de todos os tempos “voltarán ao fin a falar en galego” por volta do próximo outono, previsibelmente entre outubro e novembro.

 

O ano próximo festéxase o 50 aniversario do nacemento das aventuras de Astérix e os seus amigos, da man dos creadores Goscinny e Uderzo. Adiantándose uns meses, a editora Salvat Bruño ten previsto lanzar ao mercado un novo tomo triplo da coñecida banda deseñada. Esta edición, como lle confirmou a directora da empresa, Trinidad Marull, ao coordenador das Mocidades da Mesa, Fran Rei, estará dispoñíbel en castelán, catalán e, por vez primeira desde hai varios anos, tamén en galego.

A Mocidade da Mesa considera “unha excepcional noticia” a confirmación de Salvat Bruño ao tempo que “agradece” que “finalmente atendese” os millares de cartas e correos electrónicos recibidos nos últimos anos doutras tantas persoas, cativas e mozas na súa maioría, demandándolle a publicación das aventuras de Astérix no noso idioma e unha “igualdade real de tratamento” coas outras linguas do Estado en que a banda deseñada se viña publicando até o momento: castelán e catalán.

A campaña en demanda da publicación das aventuras de Astérix en galego naceu en 2005 e durante estes anos mantívose no tempo, conseguindo millares de adhesións individuais e colectivas, moi especialmente entre a poboación escolar. O “cambio de actitude” de Salvat Bruño responde, segundo Fran Rei, Responsábel Nacional da Mocidade da Mesa, “ao evidente éxito das moitas iniciativas que durante estes anos se levaron adiante” e demostra que “moverse ten todo o sentido do mundo, cando os obxectivos son xustos e razoábeis”.

A Mocidade da Mesa, que constatou a actual “magnífica vontade” da editora de colaborar para a publicación regular de títulos en galego, lamenta que “a Secretaría Xeral de Política Lingüística nin tan sequera levantase o teléfono para falar coa editora”. “Esta Secretaría Xeral, que depende directamente de Emilio Pérez Touriño, só serve para propaganda e autobombo, mais nunca existe nin intervén cando a lingua galega está discriminada”, observa Fran Rei.

A sección xuvenil da Mesa chama aos departamentos autonómicos con competencias na materia a “traballaren por lograr adiantos concretos para o noso idioma” e, nomeadamente, insta a Secretaría Xeral de Política Lingüística a “non deixar pasar esta oportunidade”. O colectivo de mozas e mozos en defensa da lingua entende que “non sería de recibo” que Política Lingüística renuncie a apoiar e difundir a volta de Astérix ao galego. “Dámoslle o traballo feito, igual que llo demos para a dobraxe de Shin Chan e Doraemon. Agardamos que saiban aproveitalo”, conclúe Fran Rei.


Fonte: Kiko das Leiras (na Ciberirmandade da Fala)

Noite de san xoan

Noite máxica, as 12 da noite as fogueiras e as augas purifican, as fontes milagreiras o son mais que nunca, ainda que tedes que ter coidado, xa que as meigas e os encantos andan soltos nesa noite, e tamén gostan das fontes...entre as ligazón que vos mando, hai tamén receitas para preparar as herbas de san xoan, para lavar a cara o dia seguinte. Non sei se protexen do meigallo, o que podo garantizar é que cheiran de maravilla...

As herbas de SanXoán
A noite de SanXoán
A noite de San Xoán en Galicia.
As sete herbas básicas.
Herbas e cachos. da noite de San Xoán.

E para os que estades por aqui perto, Gran Festa no Bar Patos, Concerto de Dakidarría,

Arredor da media noite, cando baixan as fadiñas, 

A Ría Non se Vende estará tamén presente

na noite máxica de San Xoán

 

Ven celebralo con nós á praia de Patos, en Panxón

 

Aproveitaremos esa noite, a máis corta do ano,  para entregar ao lume purificador tantas malas ideas, tantas agresións que ameazan e están a destruír esta marabillosa Ría.

A festa prolongarase na madrugada con divertidas actuacións e a música en directo do grupo Dakidarría

Estades todas e todos convidados.

Unha aperta desde Salvemos Monteferro

Galicia 360º Viaxe virtual. Panorámicas

Prema aquí para viaxar, coñecer, lembrar ou matar a saudade...

MUTO, o graffiti animado

Rating:	★★★★★
Category:	Movies
Genre:	Animation

PORTELA 2008 - Carnaval - Reconstruindo a Natureza, Recriando a Vida

Rating:	★★★★★
Category:	Movies
Genre:	Other

Filosofía: Grecia contra Alemaña

Rating:	★★★★★
Category:	Movies
Genre:	Classics

A competición non precisa comentarios...

Mensaje urgente en forma de carta abierta al presidente del Gobierno español (Publicado en Gara, por Alfonso Sastre)

Señor presidente:

No confío en que usted llegue a conocer este mensaje, pero lo escribo y lo publico en este medio, el único a mi alcance, que a usted seguramente le resultará sospechoso, porque no sé a quién, que goce de alguna autoridad, decirle lo que tengo que decir con alguna esperanza de que mis palabras sirvan para algo. Al tema de la tortura policíaca (uno de los grandes horrores de la historia de España, hoy desdichadamente vigente) dedicó Eva Forest una muy buena parte -muchísimos años- de su vida, y yo mismo algunas horas de la mía; ambos, primero durante la dictadura y luego durante la actual situación democrática, que no fascista como afirman algunos observadores superficiales. (También ambos tenemos nuestras publicaciones al respecto, en las que la perennidad de este horror está suficientemente documentada, y a ellas me remito yo, ahora que ella ya no puede hacerlo). Quienes conocemos el tema sabemos, efectivamente, que la tortura en España no es -y sigue no siéndolo- un acontecimiento insólito. Amnistía Internacional ya está dando pruebas muy responsables de este lamentable fenómeno, que pone en entredicho las protestas de los dirigentes políticos españoles a favor del respeto de los derechos humanos en otros países. Hasta dónde llega la hipocresía y el cinismo de esos dirigentes es un asunto a dilucidar. Estamos ante una gran vergüenza histórica.

En cuanto a hoy mismo, voy a tratar de volver a la luz un término que E. F. usaba con lucidez a la vista de determinadas situaciones como la que estamos viviendo durante estos días: ese término es «el revuelo». El caso es que se permite y tolera, cuando no es que se preconiza, el uso de la tortura policíaca, y ello por parte de los políticos en ejercicio en las alturas del poder; y, de pronto, un día, alguno de los episodios de esa práctica cotidiana en los cuartelillos de la Policía y de la Guardia Civil es objeto de un gran «revuelo», como el otro día, cuando se conoció el parte médico de un detenido (Igor Portu), habiéndose dado unos días antes un escalofriante testimonio de torturas (Gorka Lupiañez). En este caso está clara la causa del revuelo: la publicación del parte médico; pues, de no haberse producido ésta, el caso se hubiera ocultado bajo el mismo silencio de siempre, y el ministro del Interior no se hubiera apresurado a convocar a los periodistas, aunque lo cierto es que lo hizo para recoger el revuelo y desmentir la legitimidad de las inquietudes reales vertidas en él. O sea, para tratar de establecer el hecho de que la tortura es un hecho insólito entre nosotros y se está pronto a sancionar tales hechos con la debida severidad en el caso de que se confirmen; lo que, sencillamente, no es cierto, aunque algún día quizás -ojalá- lo sea. Pero eso depende, aquí y ahora, particularmente de usted y de sus colaboradores, señor Presidente.

Así pues, lo que ha acontecido ahora -un cierto «revuelo»- no ha sido, ay, que el ministro Pérez Rubalcaba se haya inquietado sinceramente por la gravedad de la situación y que por ello haya convocado en seguida una conferencia de prensa, porque hace apenas quince días se produjo un testimonio escalofriante y que huele a verdad por todos sus poros -el de Gorka Lupiañez- sin que el señor ministro haya movido un dedo, al menos públicamente, sobre ese caso.

En seguida se ha advertido que no es que algo haya cambiado -algo haya empezado a cambiar- en la cabeza o en el corazón de ese ministro, sino que ha llegado el momento del «revuelo», con el cual se tratará precisamente de ocultar la cuestión una vez más, en la más fétida tradición de aquel ministro de apellido Rosón, que cubrió en el Parlamento español el repugnante caso de Almería, en el que tres jóvenes y pacíficos obreros santanderinos iban a la primera Comunión de la hermanita de uno de ellos en Almería, y aparecieron muertos, con los huesos rotos, y quemados dentro de su coche en una carretera secundaria, después de haber sido detenidos por la Guardia Civil, que los había tomado por vascos. El ministro informó a los señores diputados de que habían fallecido en un accidente de carretera cuando eran trasladados de uno a otro cuartelillo y trataban de escaparse y asesinar a los guardias civiles que los trasladaban. En aquel caso la Guardia Civil superó los horrores del llamado en su día «crimen de Cuenca».

Ahora el señor Pérez Rubalcaba acepta como verdad indiscutible que las lesiones se han producido según el cuento de la Guardia Civil, que otras veces ha herido en la tripa a manifestantes al disparar tiros al aire; y podríamos diseñar aquí una gran galería de otros horrores, muchos aún en la memoria de esta generación. En realidad se trata de episodios que dejan chiquita la que Borges llamó «historia universal de la infamia».

Señor Rodríguez Zapatero, tenga usted a bien apadrinar una actividad a favor de la erradicación de estos usos y costumbres. No se instale usted definitivamente en las filas del cinismo y de la hipocresía en las que se instalaron sus antecesores, por ejemplo mediante tan grandes hazañas como la creación y el mantenimiento de los GAL. ¿Será posible esperar de usted algo todavía? Con esta esperanza, muy maltrecha por los hechos, es verdad, le he escrito hoy este pequeño y honesto mensaje, desde mi convencimiento de la indeseabilidad de toda violencia.

Respetuosamente.

Alfonso Sastre

Sobre el autor:
http://es.wikipedia.org/wiki/Alfonso_Sastre
http://www.sastre-forest.com/

NÓS

Rating:	★★★★★
Category:	Books
Genre:	Comics & Graphic Novels
Author:	Alfonso Daniel Rodríguez Castelao

http://gl.wikipedia.org/wiki/Castelao

http://gl.wikipedia.org/wiki/Castelao

Música Galega, danza e cantares - Galician music, dance and singing

Rating:	★★★★★
Category:	Music
Genre:	Folk
Artist:	Tradicional

Impresionantes seleccións de http://es.youtube.com/user/papigil

Os Piratas de Silicon Valley

Rating:	★★★★★
Category:	Movies
Genre:	Cult

Os Piratas de Silicon Valley, a historia da formación dos imperios Apple e Microsoft.

Videos de Eleftheria Arvanitakis e outros de interés (dinu's Site)

http://gentleshot.multiply.com/
Eleftheria Arvanitaki is a Greek singer of Icarian descent, born October 16, 1958 in Piraeus. She started her career in singing in 1980, by joining the group "Opisthodromiki Kompania" / "Οπισθοδρομική Κομπανία" (Retrograde Company) and and in 1981 she had her first guest appearance on a CD, by being featured in the album of Vangelis Germanos titled "Ta Barakia". She broke away from the group and started a solo careerin 1984 with her album Eleftheria Arvanitaki.

In August 2004 she participated in the closing ceremony of the Athens Olympics. The unique crystal-like clarity of her voice made her a hugely popular figure in the "artistic" (entehno) Greek song genre.

She is quite popular outside Greece, as part of the World Music scene. She has performed in several WOMAD and other festivals. (Wikipedia)

Chandebrito

Rating:	★★★★★
Category:	Movies
Genre:	Documentary

O centro antena de Nigrán acolle ata o próximo 13 de agosto unha exposición sobre os traballos que se están realizando dentro do proxecto pioneiro de revalorización patrimonial de Chandebrito. Os visitantes atoparán fotografías sobre a riqueza desta parroquia do interior de Nigrán e poderán contemplar un vídeo para poder apreciar as súas paisaxes, sons e ata cheiros, posto que na sala tamén se colocaron diversas especies vexetais. As autoridades locais comprometéronse a continuar apoiando esta iniciativa que dirixe a arqueóloga Rosa Villar.
Fonte - La Voz de Galicia .

UN COUTO DE CULTURA: O Couto Mixto, un territorio histórico entre Galicia e Portugal, vive un renacemento que o sitúa no mapa cultural galego. Os Pobos Promiscuos

Unha república entre dous reinos, un lugar cheo de singularidades históricas e culturais, un símbolo da conexión entre Galicia e Portugal. O Couto Mixto, un enclave de tres aldeas que durante séculos funcionou coma unha república independente, está a converterse nos últimos anos no eixe de múltiples iniciativas culturais que reivindican a importancia deste lugar e da súa historia única. Unha historia de séculos durante os cales eran unha terra de ninguén entre Galicia e Portugal, coas súas propias leis e privilexios en canto a alfándegas. Non foi ata 1864 cando, ao se definir finalmente as fronteiras aínda hoxe en vigor, as tres aldeas pasaron a formar parte de Galicia.

Foi no 2000 cando se crean e se entregan os primeiros premios “Xuíces honorarios” do couto mixto, un premio que se repite desde entón ano tras ano a persoas que teñan apoiado a recuperación da memoria deste lugar. Ademais tense feito o irmanamento cos Pobos Promiscuos, aldeas que antes da definición da fronteira estaban divididos pola raia e que ficaron finalmente da banda portuguesa.

En 2002 foi o Couto Mixto o lugar escollido para presentar publicamente o manifesto “Falamos unha lingua milenaria” promovido pola Fundación Premios da Crítica, co que algúns dos nomes máis destacados da cultura do país, ata un total de 149 persoas, dezasete institucións e nove membros da Real Academia, proclamaban a súa fidelidade ao galego como lingua propia e independente. Coincidindo con estes evento creouse en Santiago de Rubiá un milladoiro de pedras e palabras. Na orixe desta peculiar construcción está un monte de pedras que persoas de todo o país achegaron a este lugar canda unha palabra propia do seu lugar de orixe. A intención é que este milladoiro vaia medrando coas achegas de novas persoas comprometidas coa lingua.

Este ano tamén, a Fundación Premios da Crítica outorgou o seu premio á mellor iniciativa cultural a este lugar pola “recuperación da autoestima e memoria histórica coma parte dun espacio xeográfico e cultural” así como por “favoreceren o reencontro da convivencia entre Galicia e Portugal a partir das raíces comúns”.

Nova completa en Cultura Galega



O outro lado da "fronteira"

A norte de Montalegre situa-se o Couto Mixto composto pelas aldeias de Meaus, Rubiás e Santiago. Hoje pertencem a dois municípios galegos, mas até 1855, formaram um território com apenas 27 quilómetros quadrados, que gozava de uma série de privilégios, a começar pelo auto governação, embora dependessem das casas do duque de Bragança e do Conde de Monterrei.

Os habitantes podiam escolher entre a nacionalidade portuguesa e a espanhola, ou nenhuma. Estavam isentos da tropa, de pagar impostos e até podiam cultivar tabaco. A falta de taxas aduaneiras favoreceu o comércio e também o contrabando. Quem fosse por um caminho que ligava o Couto a Tourém, em Portugal, não podia ser preso nem a mercadoria apreendida. E, para não perder tais benesses, os habitantes do Couto casavam uns com os outros.

Pois bem, dirão vocês – O que é que tudo isto tem a ver com Lamadarcos!? Pois hoje em dia, nada. Mas houve tempos em que parte da actual aldeia de Lamadarcos era Galega e é precisamente aqui que entra o Couto Mixto, pois o tratado de Lisboa de 1864 instituiu a troca do Couto Mixto pelas aldeias de Soutelinho da Raia, Cambedo e Lamadarcos, hoje portuguesas, passando o Couto Mixto, desde então, a ser território galego e daí espanhol.

Fonte: chaves.blogs

Mais información no Instituto Galego de Analise e Documentación Internacional (IGADI)

Agenda de Julho 2007 - Galiza e Norte de Portugal - Axenda de Xullo 2007

Rating:	★★★★★
Category:	Other

Obxectivo. Xunta: Compro sumisión, pago con galego

Despois de 25 anos subvencionando con importantes sumas a fondo perdido a presenza do galego na prensa escrita, evidénciase que esta liña non funciona. Resulta sospeitoso que se manteñan as axudas a través de convenios "bis a bis" difíciles de verificar, sen esixir uns mínimos resultados de cantidade, calidade, evolución porcentual e consolidación do galego nos medios beneficiarios dos diñeiros públicos, que non se cuestione a continuidade deste tipo de "tratos" e se supriman definitivamente unha vez amosada a sua ineficiacia. Pola nosa lingua, segue lendo e participa. 

Hai varios motivos que poden levar a unha administración a abrir unha liña de axudas ou subvencións. Un deles é o de tentar corrixir determinadas eivas que afectan a sociedade, e favorecer o asentamento ou desenvolvemento de novos elementos, usos, ou prácticas que non puideron arraigar, polos motivos que fora, e que necesitan un empurro inicial por parte de organismos públicos, até que sexan aceptados como normais e se desenvolvan por si solos.

As axudas públicas, na súa maioría, teñen un caracter transitorio, buscan transformar nun período umha realidade inxusta ou mellorábel a outra corrixida. Podemos dizer que unha liña de axudas tivo éxito cando unha vez suprimida, aquel obxectivo para a que foi creada se da de forma normal, sen necesidade de ningún tipo de axuda. Si esto non se dá haberá que reprantear a táctica escollida.

Políticas de igualdade, fomento da contratación indefinida, protección medioambiental ou cultural....poderían entrar neste grupo. A liña de axudas que medios galegos de prensa levan recibindo por usar o galego nas súas páxinas tamén entran aquí.

Partindo dunha situación de ausencia total do galego dentro da prensa escrita diaria, logo de 40 anos de menosprezo e persecución do idioma, optase por abrir umha liña que, a base do incentivar economicamente o uso da lingua, corrixa o lastre deixado polo franquismo e axudar así aos nosos medios a fazer a súa propia “transición”, superar complexos, auto-odio, e normalizar no rexistro escrito o que sempre foi o normal no oral.

A 25 anos vista, despois de ver o estudio feito pola USC e publicado na revista da Mesa Pola Normalización Lingüística , Longa Lingua,  podemos dizer que o fracaso é total, o galego sigue a ser cuantitativamente residual (non chega ao 8% de media), asociado a novas de 2ª categoría ou restrinxido a eidos específicos como o folclore ou “complementos” do xornal.

Non se entende a teima de seguir dando dinheiro publico as empresas privadas de prensa escrita, a non ser que o interese do goberno en manter esta liña non estea na língua se non en “atar” certas relacións de complicidade que o aseguren mediaticamente.

Irrita especialmente o feito de que desde o noso goberno se teña que mendigar ou directamente comprar con centos de miles de euros a presencia do galego, rebaixando o orgullo pola nosa cultura a niveis de mercádeo, mentres se penaliza coa non concesión de axudas a proxectos altruístas e altamente comprometidos coa cultura, e a lingua como ponta de lanza de esta, alegando motivos de normativa. Semella que si o 92% da publicación está en castelán, non sabemos si a normativa, pero cando menos estas porcentaxes hai que premialas.

O galego non se vende, se non o queren empregar, que non o empreguen. Envia o teu prego a Secretaría Xeral de Comunicación, a Secretaría Xeral de Política Lingüistica, aos grupos parlamentares e a os medios de comunicación para  cambiar este despropósito .

Torcida

Rating:	★★★★★
Category:	Books
Genre:	Literature & Fiction
Author:	Carlos Drumond de Andrade

Galicia en Sao Paulo

No Memorial do Imigrante

Mesa redonda dia 12 e 19 de junho às 15h00. Títulos das mesas "Galeguia do século XXI" e "Os Galegos na América".

Exposição “O Sorriso de Daniel”, promovida pelo Conselho de Cultura Galega,  até dia 25/06/2007.

Mesas Redondas

Dia 12 de junho as 15h00

TITULO DA MESA  : "Galeguia do século XXI"

Mediador: Carlos Quiroga  - Professor titular de literaturas lusófonas na Universidade de Santiago de Compostela e Director do Conselho de Redação da Revista Agália

1. José Miguel Wisnik -musico/compositor, professor na USP
2. Luiz Ruffato - escritor
3. Denise Lorch  - diretora Museu da Língua Portuguesa
4. Oswaldo Ceschin - professor na USP
5. Yara Frateschi Vieira - professora na USP

Dia 19 de junho as 15h00
TITULO DA MESA  : "Os Galegos na América"
.Mediadora: Cláudia Regina Costa Lacerda - Doutoranda em História Contemporânea e América da Universidade de Santiago de Compostela (USC).

. Expositores:
1. José Antônio Vidal – Antropólogo, especialista em migrações e doutor em História pela Universidad Complutense de Madrid. Artigo: Causas y factores posibilitadotes del proceso migratorio en el discurso de los emigrantes: los gallegos en Cuba en la primera mitad del siglo XX.

2. Marilia Dalva Klaumann Cánovas – Historiadora, mestre e doutoranda em História Social pela Universidade do Estado de São Paulo (USP). Artigo: Hambre de Tierra. Imigrantes espanhóis na cafeicultura paulista, 1880-1930.

3. Suely Aldir Messeder – Antropóloga, mestre em Ciências Sociais pela Universidade Federal da Bahia (UFBA), professora de Antropologia da Universidade do Estado da Bahia (UNEB) e doutoranda em Cuestións de Filosofia da Universidade de Santiago de Compostela (USC). Artigo: A construção dos atos performativos étnicos no discurso do nacionalismo galego e brasileiro no período de 1845-1914.

Exposição

Chega a São Paulo a exposição Galícia, O Sorriso de Daniel

Mostra em cartaz no Memorial do Imigrante marca mais uma ação dos 120 anos do prédio da antiga hospedaria

O Memorial do Imigrante, da Secretaria de Estado da Cultura, recebe no próximo dia 25 de maio, a exposição itinerante: Galícia: O Sorriso de Daniel, do Arquivo da Emigração Galega. Promovida pelo Conselho da Cultura Galega da região da

Galícia, Espanha, a mostra, traz 62 painéis, de 2,18m de altura por 1m largura, na Sala Galeria do Memorial.

Os painéis fotográficos retratam com riqueza de detalhes a identidade e a diversidade cultural da Galícia e suas manifestações. Entre os trabalhos, a estátua do profeta Daniel no Pórtico da Glória da catedral de Santiago de Compostela - considerado o primeiro sorriso esculpido em pedra na Europa medieval. Outra figura emblemática da mostra é a de Daniel Castelao, em carne e osso, que representa um dos mais sólidos esforços para construir a identidade cultural e política da Galícia.

Produzida com o objetivo de apresentar a Galícia ao mundo, Galícia: O Sorriso de Daniel está dividida em dez temas, entre eles as Águas Santas; A Moradia do Homem; Figuras da Nação; Os Trabalhos e os Dias; Cara da Modernidade; Eixos do Futuro; e O Caminho.

Em cartaz até 25 de junho, Galícia: O Sorriso de Daniel é mais uma das atividades realizadas em comemoração aos 120 anos do prédio da antiga hospedaria do Memorial do Imigrante. A mostra também intensifica os trabalhos da Rede Internacional de Museus de Migração, criada em outubro do ano passado, em Roma, na Itália. No evento, então promovido pela UNESCO e a OIM, a diretora do

Memorial do Imigrante, Ana Maria Leitão, participou como único representante da América Latina.

Aqui pode ler ou baixar o Libro da exposição Galícia, O Sorriso de Daniel

SERVIÇO
Exposição: Galícia: O Sorriso de Daniel
Vernissage: dia 25/05, sexta-feira, às 19h
Abertura ao público: dia 26/05, sábado, a partir das 10h
Até: 25/06/07

MEMORIAL DO IMIGRANTE
R. Visconde de Parnaíba, 1.316, Mooca, perto do Metrô Bresser
Abre de terça a domingo, das 10h às 17h, inclusive feriados
Ingressos: R$ 4 e ½ entrada para estudantes
Grátis: último sábado do mês e para maiores de 60 e menores de 7 anos
Passeios de Locomotiva aos domingos e feriados. Ingressos: de R$ 4 a R$ 7
Passeios de Bonde somente aos domingos. Ingressos: de R$ 4 a R$ 7