Doces do Entroido ou Carnaval

Ingredients:
Fariña, leite, ovos e auga; doces ou salgadas; feitas á pedra ou na tixola; para comer soas ou con azucre, mel, crema ou nata; finas ou gordas, pero todas son filloas. O xornalista gastronómico, escritor e cociñeiro Miguel Vila Pernas acaba de publicar un libro no que estuda a cociña propia do Entroido e de San Xoán (“A cociña do Entroido e San Xoán”, editado por Xerais) e explica que “a filloa e o crepe non é exactamente o mesmo aínda que son moi parecidos”.
Filloa, Feixó, follada...
No que si coinciden a filloa e o crepe é que existen diferentes formas de denominala. En Bretaña teñen moitas variedades, teñen a crepe, teñen a gallette, a palet...”. En Galicia tamén hai múltiples denominacións. “Á filloa, explica Miguel, tamén se lle pode chamar feixó, hai outras zonas nas que se lle di “marruchos” (zona do Val Miñor), follada, tostón... Respecto ao nomes, hai quen ten publicado que os nomes varían en función se son gordas ou delgadas, pero a miña experiencia persoal é que por regra xeral depende da zona e non da forma”. Existe outra segunda cuestión, que é o uso que se lle pode dar. Hai lugares nos que se empregan como sobremesa e poden comerse con azucre ou mel, que é o máis tradicional e noutros cómese salgada, para acompañar chourizo (en Santiago) ou roxóns (en Arzúa). A terceira diferenza está no utensilio con que se fan. “Tradicionalmente, explica Miguel, as filloeiras eran placa de ferro ou de pedra e, máis recentemente, empréganse as tixolas”.
Outras sobremesas típicas
A filloa é un produto estacional, é dicir, que é propio dunha determinada época do ano, neste caso do Entroido. Pero non é a única sobremesa que se fai para este momento. No seu libro, Miguel Vila recolle unha variada e completa tradición galega que vai máis alá das orellas e das filloas.


Directions:
Ver mais en:
http://www.culturagalega.org/temadia.php?id=7575